Niet kiezen is verliezen

23 maart 2023, 16.53 uur. Ik zal het moment nooit meer vergeten. Gemiste oproepen van mijn beste vriendin omdat ik in meetings zat, die ik belangrijk vond en waarvoor ik de telefoon op stil had gezet. Gevolgd door een whatsapp bericht op mijn privé telefoon met de tekst “wil je mij bellen, zo gauw je kan”. Apart. Dit is geen normale tekst voor ons. Dus er moest wat mis zijn. Dat was het. Haar en hun zoon had de diagnose botkanker gekregen. Ik was onderweg naar huis, stond bij de fontein in Zutphen en die plek is voor mij nu altijd even een moment van bezinning want ik kon enkel vooruit staren naar de pilaren. Wat zei ze? Haar lieve, grappige, droge, 12 jarige zoon botkanker? Dat kan niet. Ongeloof ging er door mij heen. Ik weet niet meer precies wat ik allemaal heb gezegd of gevraagd maar ik denk vooral veel ontkenningsvragen en vragen die gerelateerd waren aan een verkeerde diagnose. Dat was echt niet het geval, de chemobehandeling startte gezien de ernst en de grootte vrij snel. Inmiddels is het 1 november 2023. Hun zoon heeft nog 4 chemo’s te gaan. Volgende maand is hij “klaar” en dan begint er hopelijk een chemovrije periode. Een volgende weg van herstel.

Durf het heft in eigen handen te nemen

Het kan ons allemaal vandaag of morgen gebeuren dat er wat met onze gezondheid is. Het leven is maar even. Het is een van de redenen dat ik er voor gekozen heb om te stoppen met mijn baan als director bij Staffing MS. Ik merkte namelijk ook hoe moe ik was door enkel “werken”. Iets wat mijn keuze was want dát vond ik belangrijk. Vond. En dat zal ik ook ongetwijfeld weer gaan vinden in 2024 in (een) nieuwe uitdaging(en). Hoe, wat, waar? Geen idee. Maar mijn inzichten van afgelopen maanden hebben mij dingen gegeven die ik in geen een baan had kunnen vinden.

Ik heb een ongelofelijk mooie tijd gehad bij Staffing MS en HeadFirst Group. Maar de mooiste tijd beleef ik nu. Door te kiezen voor mijzelf. Want niet kiezen, is verliezen.

En we hebben al zo weinig tijd.